1. I Don't Wanna Say I'm Sorry
2. Stand On Your Feet
3. The Storm
4. Blood Enemies
5. Wide Open
6. Live Like I'm Dying
7. Breakdown
8. Love Bites
9. Caught Up In The Rush
10. One Life - My Life
11. All Died Young
Zespół ECLIPSE od kilku wydawnictw nie zaskakuje. Ale to zdanie wcale nie miało być zarzutem. Pionierzy nowej fali szwedzkiego hard rocka (jeszcze sprzed czasów sleeze), raczą nas nieodmienne bardzo dobrymi krążkami. Ultramelodyjne, energetyczne granie, które stroni przy tym od powtarzalności nudy i banału - to coś czego oczekuję po każdej ich kolejnej płycie - i na szczęście za każdym razem oczekiwania te zostają spełnione.
Chwytliwe refreny, które kołaczą się po głowie, riffowanie które sprawia że przytupujemy i machamy głową oraz jakaś wyjątkowo dobra ręka do produkcji, dzięki której mimo gęstych klawiszowych ścian, serwowanych nieoszczędnie - muzyka nie traci pazura. Niby wszystko jest do bólu przewidywalne, ale nieodmiennie każda ich produkcja sprawia, że reaguję entuzjazmem. Eclipse wyjątkowo potrafi w tym gatunku utrzymać w napięciu od pierwszego do ostatniego dźwięku. Zaskakujące jest to, że płyta nie tylko utrzymuje napięcie, to nawet z biegiem trwania to odczucie się potęguje. Przy okazji "Armageddonize" zwróciłem uwagę na dodatkowy smaczek - wplecione tu i owdzie akustyczne elementy, a to pianina a to gitary, czasem zaszyte pomiędzy tumult instrumentów i trudne do wyłapania... tym bardziej doceniam taką staranność. W całym urodzaju dobrych utworów odstępstwami stylistycznymi są power-ballada "Live Like I'm Dying", która wywołuje odruchowe przytaknięcie aprobaty, jakby jeszcze szybszy i bardziej charakterny od reszty "Love bites" i "Stand on your feet", który swobodnie przyrównam energią do utworu tytułowego z płyty poprzedniej. Nawet southernowo-pudlowy wstęp do "Breakdown", jest tu urokliwy, bo przywodzi na myśl choćby wczesne Bon Jovi. Jeśli chodzi o Eclipse, z powodzeniem mogą single wybierać losowo. Każdy kawałek jest reprezentatywny i zachęci do sięgnięcia po krążek.
Dla sympatyków melodyjnego hard rocka i AOR z pazurami - pozycja obowiązkowa.
Wracając do wstępu - Eclipse raczy nas płytą, która jest tak dobra jak poprzednia - czyli bardzo dobra. To jeden z tych zespołów o który pytacie z nadzieją, na otrzymanie odpowiedzi, że u nich bez zmian.
8,5/10
Piotr Spyra
Napisane przez RA1
dnia luty 07 2015
4628 czytań ·
Nasza strona wykorzystuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Są one przechowywane w przeglądarce internetowej Czytelnika i są pomocne m.in. do tworzenia statystyk oglądalności strony. Nie zawierają one żadnych danych osobowych ani w żaden sposób nie zmieniają konfiguracji urządzeń, na których zostaną zainstalowane. Nowe regulacje prawne obowiązujące od 23 marca 2013 r. zobowiązują nas do poinformowania Czytelników o tym w wyraźniejszy niż dotąd sposób.
Czytelnik może spowodować, że jego przeglądarka internetowa nie będzie przechowywała cookies, wystarczy zmienić jej ustawienia.